16 Şubat 2011 Çarşamba

şehirde çocuk oLmak


                        aralık 2010, ümraniye


aslında fotoğrafta görünenden çok, görünmeyenin hissettirdiği değerlidir.

evet, bir çocuk scooterıyla oynuyor; zamanlama açısından iyi de bir fotoğraf bana göre. siyah- beyaz dengesi de yerinde...

ama

bunlar değil benim gördüklerim. bunlar fotoğrafta olması gereken detaylar zaten...

peki görünmeyen ne?

şehir çocuklarının açık hava alışveriş merkezlerinde onca kalabalığa rağmen çocuk oyunları oynamayı başarabilmeleri...

bir kaç arkadaş belliki sözleşmiş aileleriyle gelmişlerdi. parktan bile daha uygundu burası. yayalaştırılmış bir alan en azından; etraftan araba çıkacak korkusu da yok aileler için. onlar eğleniyordu eğlenmesine de

ben;

kendi çocukluğumu hatırladım.

bu işte bir terslik var.

ya bende

ya günümüzde...

9 yorum:

  1. Yerlerinde durmak istemeyen çocuklar ve arkalarından "yavaş-dur-dikkat et" diyerek koşan aileleri.. Budur işte modern dünyanın çekilmiş çocuklu aile fotoğrafı. Kadrajında ne bir çıkılacak ağaç var, ne sek sek oynabilecek boş sokaklar ne de küçük sırlarını paylaşmak biraz soluklanmak için oturabilecekleri kaldırımlar..

    YanıtlaSil
  2. aynen katılıyorum; sende benim gibi eskidin galiba :)

    YanıtlaSil
  3. Daha iki gun once ayni seyi konusuyorduk biz de...Benim gibi kocaman bahceli, mustakil bir evde buyuduysen hele, cocukluk denen sey cok daha farkli kaliyor aklinda zaten...Fotograftaki cocuk gunumuz sartlarina gore yine de sansliymis aslinda. Bunu soylemek bile garip ama, en azindan acik havada olma sansini yakalamis. Kendi gunluk rutinimden yola cikarak dusunuyorum da, surekli kapali mekanlardayiz, hem biz hem cocuklarimiz. Evin asansoruyle kapali otoparka in, arabaya bin, isyerinin kapali otoparkina park et, oradan cikip "temiz !!? " havayla tek temasin olan caddeyi gec, sirkete gir ve aksama kadar orada tıkıl! Gunluk kosusturma icinde fark etmiyoruz belki ama, boyle dusunup de yaziya dokunce fena bunaliyor insan!!! Hayat ne garip bir hale geldi, haftasonu cocuklarla yapilan planlar bile sadece sinema, tiyatro, alisveris gibi kapali mekan temelli oldu cikti...Yazik, hem cocuklara hem de bize...

    YanıtlaSil
  4. bende senden pek farklı değilim, artık çoğunluk böyle oldu. zaten bu alışveriş merkezini açık hava teması olduğu için tercih ediyoruz. kötünün iyisi bizimkisi...

    YanıtlaSil
  5. bu fotoğrafa bakınca herkes kendine yakın anlamı çıkartıyor ya, herkes kendinden bişiyler görüyor ya en güzeli de o..
    fotoğrafla anlatmak yüzlerce cümle kurmaktan öteye gidiyor..eline sağlık canım...

    YanıtlaSil
  6. evet fotoğraflarımın böyle anlam kazanması benide çok mutlu ediyor. çok teşekkür ederim...

    YanıtlaSil
  7. bugün arazideydim köy kahvesine bir çocuk babasıyla geldi gerine gerine cola istedi görmenizi isterdim kim şanslı bilmiyorum toprağa bulananmı hijyen koşullarında yaşayanmı...eline sağlık nihancım...

    YanıtlaSil
  8. Bence bu günleri bile arayacak insanlar, gidişat o yönde çünkü...Bu yüzden bazen apartmanda oturmuyor olduğumuz için Zehra'nın şanslı olduğunu düşünüyorum..Bahçeden meyve toplamak gibi bir lüksü var ne de olsa...Ayça'nın dediği gibi bizlerin de tüm günü kapalı mekanlarda geçiyor ve bence biz farkında olmasak da içten içe psikolojimizi bozuyor bu durum...

    YanıtlaSil
  9. özlem; sen iki tarafı da yaşayansın,istanbul'u özlüyor musun?
    zeynep; bende zehranın o açıdan şanslı olduğunu düşünüyorum.
    herşey bir arada olmuyor bazen...

    YanıtlaSil