kasım 2010, istanbuL
" Bir varmış..bir yokmuş..
Gökyüzü bembeyaz bulutlarla doluymuş..
Günlerden bir gün..
İçlerinden biri yere inmiş..
Başlamış gökyüzündeki oyunlarını
Yeryüzünde oynamaya...."
zeynep erdal caner
ekim 2010, suadiye
bu fotoğrafı bu yaratıcı eller çekti...
kendisine fotoğrafını bizlerle paylaştığı için çok teşekkür ediyorum...
Bu dansı bana lütfettiğiniz için teşekkür ederim sayın balo..
YanıtlaSilo yaratıcı "anne" ellerinden çıkan çok tatlı ve içten bir fotoğraf ve yazı olmuş.
YanıtlaSilellerine sağlık sevgili zeynep.
beni kırmadın fotoğraf gönderdin ben teşekkür ederim zeynep;
YanıtlaSilhiPstEr; bende fotoğrafın içinde bu kare yakalanmadan öncesi ve sonrasında da yaşanan huzuru,sakinliği ve güveni görüyorum; bu duyguları hissettirebilmesi başarısı...
canım arkadaşım. işte hayatın anlamı bu değil mi.
YanıtlaSilhayatın bizlere en büyük armaganı bu;
Küçücük minicik eller, en anlamsız bakışları altında bile birşeyler ifade eden gözler, kocaman sevgi dolu tertemiz yürekleri.......
Bulutcuk senin gibi bir anneye sahip olduğu için çok şanslı.Umarım hayat ona hep böyle şanslı davranır. Marifetli annemize kocaman öpücükler....
nihancım bloğunu bizlerle paylaştığın için çoook teşekkürler.
umarım başka hafta başka kareleri biz de paylaşırız.
efe-ezgi; asıl biz sana teşekkür ederiz, bizi yalnız bırakmadın...
YanıtlaSilBulut belli ki gökyüzünde oyun oynarken kendine yeryüzünde anne arıyormuş. Seni bulunca da doğru zamanın geldiğini anlamış...
YanıtlaSilNihan sana katılıyorum, insana huzur veren bir fotoğraf olmuş. Zeynep, seni bu Bulut'u yere indirdiğin ve böyle güzel fotoğrafladığın için; Nihan sana da blogunda böyle güzel bir köşe ayırdığın için teşekkürler...
nesli; asıl biz sana teşekkür ederiz; desteğin için...senden de fotoğraf bekliyorum sevgiler...
YanıtlaSilBu kadar güzel yorumlara kayıtsız kalamadım..Blog sahibinin izniyle herkese teşekkür ederim..
YanıtlaSil